άκαιρος
Greek
[edit]Adjective
[edit]άκαιρος • (ákairos) m (feminine άκαιρη, neuter άκαιρο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άκαιρος (ákairos) | άκαιρη (ákairi) | άκαιρο (ákairo) | άκαιροι (ákairoi) | άκαιρες (ákaires) | άκαιρα (ákaira) | |
| genitive | άκαιρου (ákairou) | άκαιρης (ákairis) | άκαιρου (ákairou) | άκαιρων (ákairon) | άκαιρων (ákairon) | άκαιρων (ákairon) | |
| accusative | άκαιρο (ákairo) | άκαιρη (ákairi) | άκαιρο (ákairo) | άκαιρους (ákairous) | άκαιρες (ákaires) | άκαιρα (ákaira) | |
| vocative | άκαιρε (ákaire) | άκαιρη (ákairi) | άκαιρο (ákairo) | άκαιροι (ákairoi) | άκαιρες (ákaires) | άκαιρα (ákaira) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άκαιρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άκαιρος, etc.)
Related terms
[edit]- ακαίρως (akaíros, “at the wrong time”, adverb)