άβουλος

Greek

Adjective

άβουλος • (ávoulos) m (feminine άβουλη, neuter άβουλο)

1. irresolute, indecisive, weak-willed

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	άβουλος (ávoulos)	άβουλη (ávouli)	άβουλο (ávoulo)		άβουλοι (ávouloi)	άβουλες (ávoules)	άβουλα (ávoula)
genitive	άβουλου (ávoulou)	άβουλης (ávoulis)	άβουλου (ávoulou)		άβουλων (ávoulon)	άβουλων (ávoulon)	άβουλων (ávoulon)
accusative	άβουλο (ávoulo)	άβουλη (ávouli)	άβουλο (ávoulo)		άβουλους (ávoulous)	άβουλες (ávoules)	άβουλα (ávoula)
vocative	άβουλε (ávoule)	άβουλη (ávouli)	άβουλο (ávoulo)		άβουλοι (ávouloi)	άβουλες (ávoules)	άβουλα (ávoula)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άβουλος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άβουλος, etc.)

Related terms

• see: αβουλία f (avoulía, “indecision”)

See also

• αβούλωτος (avoúlotos, “uncorked”)