Παράκλητος

See also: παράκλητος

Greek

Proper noun

Παράκλητος • (Paráklitos) m

1. (Christianity) Holy Spirit, Paraclete
2. (without capital) (one who comforts)

Declension

Declension of Παράκλητος

	singular	plural
nominative	Παράκλητος •	Παράκλητοι •
genitive	Παρακλήτου •	Παρακλήτων •
accusative	Παράκλητο •	Παρακλήτους •
vocative	Παράκλητε •	Παράκλητοι •