Jump to content

Μάρτιος

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin mārtius.

Pronunciation

[edit]
 

Proper noun

[edit]

Μᾱ́ρτιος (Mā́rtiosm (genitive Μᾱρτίου); second declension

  1. (Koine) March

Inflection

[edit]

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Koine Greek Μάρτιος (Mártios), from Latin Martius.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmaɾ.ti.os/
  • Hyphenation: Μάρ‧τι‧ος

Proper noun

[edit]

Μάρτιος (Mártiosm (plural Μάρτιοι)

  1. March

Declension

[edit]
Declension of Μάρτιος
singular plural
nominative Μάρτιος (Mártios) Μάρτιοι (Mártioi)
genitive Μαρτίου (Martíou) Μαρτίων (Martíon)
accusative Μάρτιο (Mártio) Μαρτίους (Martíous)
vocative Μάρτιε (Mártie) Μάρτιοι (Mártioi)

Coordinate terms

[edit]

Further reading

[edit]