Ευαγγελιστής

See also: ευαγγελιστής and εὐαγγελιστής

Greek

Etymology

Ancient Greek εὐαγγελιστής (euangelistḗs, “bringer of good news”), from εὐαγγελίζω (euangelízō, “to evangelize”), from εὐάγγελος (euángelos, “bringing good news”), from εὐ- (eu-, “well”) + ἀγγέλλω (angéllō, “to announce”). By surface analysis, ευαγγέλιο (evangélio) +‎ -ιστής (-istís)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.vaɲ.ɟe.lisˈtis/

• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.vaɲ.ɟe.lisˈtis/

Noun

Ευαγγελιστής • (Evangelistís) m (plural Ευαγγελιστές)

1. (biblical) Evangelist

   Ιωάννης ο Ευαγγελιστής ― Ioánnis o Evangelistís ― John the Evangelist

Declension

Declension of Ευαγγελιστής

	singular	plural
nominative	Ευαγγελιστής (Evangelistís)	Ευαγγελιστές (Evangelistés)
genitive	Ευαγγελιστή (Evangelistí)	Ευαγγελιστών (Evangelistón)
accusative	Ευαγγελιστή (Evangelistí)	Ευαγγελιστές (Evangelistés)
vocative	Ευαγγελιστή (Evangelistí)	Ευαγγελιστές (Evangelistés)

Coordinate terms

• Απόστολος m (Apóstolos, “apostle”)
• Ματθαίος m (Matthaíos, “Matthew”)
• Μάρκος m (Márkos, “Mark”)
• Λουκάς m (Loukás, “Luke”)
• Ιωάννης m (Ioánnis, “John”)

 

Further reading

• Ευαγγελιστής on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el