Αττική

Greek

Etymology

From Ancient Greek Ἀττική (Attikḗ).

Proper noun

Αττική • (Attikí) f

1. Attica (a periphery of Greece)

Declension

	singular
nominative	Αττική (Attikí)
genitive	Αττικής (Attikís)
accusative	Αττική (Attikí)
vocative	Αττική (Attikí)

Derived terms

• αττικάρκης m (attikárkis, “Attic police chief”)
• αττικίζουσα f (attikízousa, “atticising”)
• αττικίζω (attikízo, “to atticise”)
• αττικισμός m (attikismós, “atticising”)
• αττικιστής m (attikistís, “atticiser”)
• αττικιστικός (attikistikós, “atticiser, atticising”, adjective)
• αττικίστρια f (attikístria, “atticiser”)
• αττικός (attikós, “Attic, Attican”, adjective)

Further reading

• Αττική on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el