żenować

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French gêner +‎ -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛˈnɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: że‧no‧wać

Verb

żenować impf (perfective zażenować)

1. (transitive) to embarrass, to confound, to abash
2. (reflexive with się) to be embarrassed, to cringe
   • 2021 (first published 1870), Michał Bałucki, Błyszczące nędze‎^[1], SAGA Egmont, archived from the original on 2022-09-14, page 69:

     Nie masz się czego żenować.

     You don't have anything to be ashamed of.

   • 1991 (written before 1945), Matthias Mieses, Z rodu żydowskiego: zasłużone rodziny polskie krwi niegdyś żydowskiej‎^[2], Wema, archived from the original on 2022-09-14, page 257:

     Odniósł jak najlepsze wrażenie i wcale nie żenował się wyrazić żal, że...

     He got the best possible impression and was not embarrassed at all to express regret that...

   • 2005, Janusz Wróbel, Leszek Próchniak, Władze komunistyczne wobec Kościoła katolickiego w Łódzkiem 1945-1967‎^[3], In[stytu]t Pamięci Narodowej, archived from the original on 2022-09-14, page 21:

     ...żenował się tym traumatycznym doświadczeniem tak dalece, że poszedł na współpracę z bezpieką, byleby nie ujawniono tych – wstydliwych dlań ‐ okoliczności.

     ... he was embarrassed by this traumatic experience to such an extent that he went to work with the Communist secret police, so long as these circumstances, shameful to him, were not revealed.

Conjugation

Conjugation of żenować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		żenować
present tense	1st	żenuję			żenujemy
	2nd	żenujesz			żenujecie
	3rd	żenuje			żenują
	impersonal	żenuje się
past tense	1st	żenowałem, -(e)m żenował	żenowałam, -(e)m żenowała	żenowałom, -(e)m żenowało	żenowaliśmy, -(e)śmy żenowali	żenowałyśmy, -(e)śmy żenowały
	2nd	żenowałeś, -(e)ś żenował	żenowałaś, -(e)ś żenowała	żenowałoś, -(e)ś żenowało	żenowaliście, -(e)ście żenowali	żenowałyście, -(e)ście żenowały
	3rd	żenował	żenowała	żenowało	żenowali	żenowały
	impersonal	żenowano
future tense	1st	będę żenował, będę żenować	będę żenowała, będę żenować	będę żenowało, będę żenować	będziemy żenowali, będziemy żenować	będziemy żenowały, będziemy żenować
	2nd	będziesz żenował, będziesz żenować	będziesz żenowała, będziesz żenować	będziesz żenowało, będziesz żenować	będziecie żenowali, będziecie żenować	będziecie żenowały, będziecie żenować
	3rd	będzie żenował, będzie żenować	będzie żenowała, będzie żenować	będzie żenowało, będzie żenować	będą żenowali, będą żenować	będą żenowały, będą żenować
	impersonal	będzie żenować się
conditional	1st	żenowałbym, bym żenował	żenowałabym, bym żenowała	żenowałobym, bym żenowało	żenowalibyśmy, byśmy żenowali	żenowałybyśmy, byśmy żenowały
	2nd	żenowałbyś, byś żenował	żenowałabyś, byś żenowała	żenowałobyś, byś żenowało	żenowalibyście, byście żenowali	żenowałybyście, byście żenowały
	3rd	żenowałby, by żenował	żenowałaby, by żenowała	żenowałoby, by żenowało	żenowaliby, by żenowali	żenowałyby, by żenowały
	impersonal	żenowano by
imperative	1st	niech żenuję			żenujmy
	2nd	żenuj			żenujcie
	3rd	niech żenuje			niech żenują
active adjectival participle		żenujący	żenująca	żenujące	żenujący	żenujące
passive adjectival participle		żenowany	żenowana	żenowane	żenowani	żenowane
contemporary adverbial participle		żenując
verbal noun		żenowanie

Derived terms

adjective

• żenujący

 

Related terms

noun

• zażenowanie

 

Further reading

• żenować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żenować in Polish dictionaries at PWN