Jump to content

śrześć

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *sъrě̀sti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɕr̝ɛ(ː)ɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɕr̝ɛɕt͡ɕ/, /ɕr̝eɕt͡ɕ/

Verb

[edit]

śrześć pf

  1. to encounter, to go forward to meet somebody
    Synonyms: pośrześć, potkać, zabiec, zabieżeć, zetkać
    • 1930 [c. 1455], chapter 11, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], section 34:
      Gdisz syø wrocy Gepte w Masfa do swego domu, srzatla gy (occurrit ei) gedina dzewka gego z bøbni y s tanci
      [Gdyż się wroci Jepte w Masfa do swego domu, śrzatła ji (occurrit ei) jedyna dziewka jego z bębny i z tańcy]

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
nouns

References

[edit]