þyrma

Icelandic

þyrma (weak verb, third-person singular past indicative þyrmdi, supine þyrmt)

*þyrma* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að þyrma
supine sagnbót		þyrmt
present participle lýsingarháttur nútíðar		þyrmandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	þyrmi	þyrmdi	þyrmi	þyrmdi
	þú	þyrmir	þyrmdir	þyrmir	þyrmdir
	hann, hún, það	þyrmir	þyrmdi	þyrmi	þyrmdi
plural	við	þyrmum	þyrmdum	þyrmum	þyrmdum
	þið	þyrmið	þyrmduð	þyrmið	þyrmduð
	þeir, þær, þau	þyrma	þyrmdu	þyrmi	þyrmdu

		imperative boðháttur
singular	þú	þyrm (þú), þyrmdu
plural	þið	þyrmið (þið), þyrmiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*þyrmdur* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þyrmdur	þyrmd	þyrmt	þyrmdir	þyrmdar	þyrmd
accusative (þolfall)	þyrmdan	þyrmda	þyrmt	þyrmda	þyrmdar	þyrmd
dative (þágufall)	þyrmdum	þyrmdri	þyrmdu	þyrmdum	þyrmdum	þyrmdum
genitive (eignarfall)	þyrmds	þyrmdrar	þyrmds	þyrmdra	þyrmdra	þyrmdra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þyrmdi	þyrmda	þyrmda	þyrmdu	þyrmdu	þyrmdu
accusative (þolfall)	þyrmda	þyrmdu	þyrmda	þyrmdu	þyrmdu	þyrmdu
dative (þágufall)	þyrmda	þyrmdu	þyrmda	þyrmdu	þyrmdu	þyrmdu
genitive (eignarfall)	þyrmda	þyrmdu	þyrmda	þyrmdu	þyrmdu	þyrmdu

^ Pokorny, Julius (1959) “1070-71”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 1070-71