þreskja

Icelandic

Etymology

From Old Norse þreskja, from Proto-Germanic *þreskaną.

Pronunciation

• Rhymes: -ɛsca

Verb

þreskja (weak verb, third-person singular past indicative þreskti, supine þreskt)

1. to thresh

Conjugation

þreskja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreskja
supine (sagnbót)		þreskt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreskjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreski	við þreskjum	present (nútíð)	ég þreski	við þreskjum
	þú þreskir	þið þreskið		þú þreskir	þið þreskið
	hann, hún, það þreskir	þeir, þær, þau þreskja		hann, hún, það þreski	þeir, þær, þau þreski
past (þátíð)	ég þreskti	við þresktum	past (þátíð)	ég þreskti	við þresktum
	þú þresktir	þið þresktuð		þú þresktir	þið þresktuð
	hann, hún, það þreskti	þeir, þær, þau þresktu		hann, hún, það þreskti	þeir, þær, þau þresktu
imperative (boðháttur)	þresk (þú)	þreskið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þresktu	þreskiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreskjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreskjast
supine (sagnbót)		þreskst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreskjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreskist	við þreskjumst	present (nútíð)	ég þreskist	við þreskjumst
	þú þreskist	þið þreskist		þú þreskist	þið þreskist
	hann, hún, það þreskist	þeir, þær, þau þreskjast		hann, hún, það þreskist	þeir, þær, þau þreskist
past (þátíð)	ég þresktist	við þresktumst	past (þátíð)	ég þresktist	við þresktumst
	þú þresktist	þið þresktust		þú þresktist	þið þresktust
	hann, hún, það þresktist	þeir, þær, þau þresktust		hann, hún, það þresktist	þeir, þær, þau þresktust
imperative (boðháttur)	þreskst (þú)	þreskist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þreskstu	þreskisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þresktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þresktur	þreskt	þreskt		þresktir	þresktar	þreskt
accusative (þolfall)	þresktan	þreskta	þreskt		þreskta	þresktar	þreskt
dative (þágufall)	þresktum	þresktri	þresktu		þresktum	þresktum	þresktum
genitive (eignarfall)	þreskts	þresktrar	þreskts		þresktra	þresktra	þresktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreskti	þreskta	þreskta		þresktu	þresktu	þresktu
accusative (þolfall)	þreskta	þresktu	þreskta		þresktu	þresktu	þresktu
dative (þágufall)	þreskta	þresktu	þreskta		þresktu	þresktu	þresktu
genitive (eignarfall)	þreskta	þresktu	þreskta		þresktu	þresktu	þresktu

Derived terms

• þresking

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þreskaną. Compare Old English þrescan (English thresh), Dutch dorsen, Old High German dreskan (German dreschen), Gothic 𐌸𐍂𐌹𐍃𐌺𐌰𐌽 (þriskan).

Verb

þreskja

1. to thresh

Descendants

• Icelandic: þreskja
• Faroese: treskja
• Norwegian Nynorsk: treskja, treska (dialectal) tryskja, trøskja, trøska, treiskje, trùska
• Norwegian Bokmål: treske
• Old Swedish: þriska, þryskja
  • Swedish: tröska
• Danish: tærske, tæske