þreifa

Icelandic

Etymology

From Old Norse þreifa (“to touch, feel with the hand; feel for oneself, grope along”), from Proto-Germanic *þraibijaną, causative of *þrībaną (“to seize, take hold, prosper”), from Proto-Indo-European *terp-, *trep- (“to satisfy, enjoy”). Related to thrive.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθreiːva/

  Rhymes: -eiːva

Verb

þreifa (weak verb, third-person singular past indicative þreifaði, supine þreifað)

1. (intransitive) to grope, to feel [with á]

Conjugation

þreifa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreifa
supine (sagnbót)		þreifað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreifandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreifa	við þreifum	present (nútíð)	ég þreifi	við þreifum
	þú þreifar	þið þreifið		þú þreifir	þið þreifið
	hann, hún, það þreifar	þeir, þær, þau þreifa		hann, hún, það þreifi	þeir, þær, þau þreifi
past (þátíð)	ég þreifaði	við þreifuðum	past (þátíð)	ég þreifaði	við þreifuðum
	þú þreifaðir	þið þreifuðuð		þú þreifaðir	þið þreifuðuð
	hann, hún, það þreifaði	þeir, þær, þau þreifuðu		hann, hún, það þreifaði	þeir, þær, þau þreifuðu
imperative (boðháttur)	þreifa (þú)	þreifið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þreifaðu	þreifiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreifast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þreifast
supine (sagnbót)		þreifast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þreifandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þreifast	við þreifumst	present (nútíð)	ég þreifist	við þreifumst
	þú þreifast	þið þreifist		þú þreifist	þið þreifist
	hann, hún, það þreifast	þeir, þær, þau þreifast		hann, hún, það þreifist	þeir, þær, þau þreifist
past (þátíð)	ég þreifaðist	við þreifuðumst	past (þátíð)	ég þreifaðist	við þreifuðumst
	þú þreifaðist	þið þreifuðust		þú þreifaðist	þið þreifuðust
	hann, hún, það þreifaðist	þeir, þær, þau þreifuðust		hann, hún, það þreifaðist	þeir, þær, þau þreifuðust
imperative (boðháttur)	þreifast (þú)	þreifist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þreifastu	þreifisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þreifaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreifaður	þreifuð	þreifað		þreifaðir	þreifaðar	þreifuð
accusative (þolfall)	þreifaðan	þreifaða	þreifað		þreifaða	þreifaðar	þreifuð
dative (þágufall)	þreifuðum	þreifaðri	þreifuðu		þreifuðum	þreifuðum	þreifuðum
genitive (eignarfall)	þreifaðs	þreifaðrar	þreifaðs		þreifaðra	þreifaðra	þreifaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þreifaði	þreifaða	þreifaða		þreifuðu	þreifuðu	þreifuðu
accusative (þolfall)	þreifaða	þreifuðu	þreifaða		þreifuðu	þreifuðu	þreifuðu
dative (þágufall)	þreifaða	þreifuðu	þreifaða		þreifuðu	þreifuðu	þreifuðu
genitive (eignarfall)	þreifaða	þreifuðu	þreifaða		þreifuðu	þreifuðu	þreifuðu