Jump to content

þænkia

From Wiktionary, the free dictionary

Old Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse þenkja, from Low German denken, from Middle Low German denken, from Old Saxon thenkian.

Verb

[edit]

þænkia

  1. to perceive
  2. to think

Conjugation

[edit]
Conjugation of þænkia (weak)
present past
infinitive þænkia
participle þænkiandi, þænkiande þænkter
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk þænkir þænki, þænke   þænkti, þænkte þænkti, þænkte
þū þænkir þænki, þænke þænk þænkti, þænkte þænkti, þænkte
han þænkir þænki, þænke   þænkti, þænkte þænkti, þænkte
vīr þænkium, þænkiom þænkium, þænkiom þænkium, þænkiom þænktum, þænktom þænktum, þænktom
īr þænkin þænkin þænkin þænktin þænktin
þēr þænkia þænkin   þænktu, þænkto þænktin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk þænkis þænkis, þænkes   þænktis, þænktes þænktis, þænktes
þū þænkis þænkis, þænkes   þænktis, þænktes þænktis, þænktes
han þænkis þænkis, þænkes   þænktis, þænktes þænktis, þænktes
vīr þænkiums, þænkioms þænkiums, þænkioms   þænktums, þænktoms þænktums, þænktoms
īr þænkins þænkins   þænktins þænktins
þēr þænkias þænkins   þænktus, þænktos þænktins

Descendants

[edit]
  • Swedish: tänka