Jump to content

ürküntü

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish اوركنتی (ürküntü, a sudden fright, panic),[1] from Ottoman Turkish اوركمك (ürkmek, to be frightened, to start with fright, especially for a horse to shy), from Proto-Turkic *ürk- (to be afraid),[2][3] morphologically ürk- +‎ -ün +‎ -tü.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /yɾ.cynˈty/
  • Hyphenation: ür‧kün‧tü

Noun

[edit]

ürküntü (definite accusative ürküntüyü, plural ürküntüler)

  1. The feeling of being afraid or frightened; fright.
    Synonyms: korku, (obsolete) haşyet, (obsolete) tevahhuş

Declension

[edit]
Inflection
Nominative ürküntü
Definite accusative ürküntüyü
Singular Plural
Nominative ürküntü ürküntüler
Definite accusative ürküntüyü ürküntüleri
Dative ürküntüye ürküntülere
Locative ürküntüde ürküntülerde
Ablative ürküntüden ürküntülerden
Genitive ürküntünün ürküntülerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ürküntüm ürküntülerim
2nd singular ürküntün ürküntülerin
3rd singular ürküntüsü ürküntüleri
1st plural ürküntümüz ürküntülerimiz
2nd plural ürküntünüz ürküntüleriniz
3rd plural ürküntüleri ürküntüleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ürküntümü ürküntülerimi
2nd singular ürküntünü ürküntülerini
3rd singular ürküntüsünü ürküntülerini
1st plural ürküntümüzü ürküntülerimizi
2nd plural ürküntünüzü ürküntülerinizi
3rd plural ürküntülerini ürküntülerini
Dative
Singular Plural
1st singular ürküntüme ürküntülerime
2nd singular ürküntüne ürküntülerine
3rd singular ürküntüsüne ürküntülerine
1st plural ürküntümüze ürküntülerimize
2nd plural ürküntünüze ürküntülerinize
3rd plural ürküntülerine ürküntülerine
Locative
Singular Plural
1st singular ürküntümde ürküntülerimde
2nd singular ürküntünde ürküntülerinde
3rd singular ürküntüsünde ürküntülerinde
1st plural ürküntümüzde ürküntülerimizde
2nd plural ürküntünüzde ürküntülerinizde
3rd plural ürküntülerinde ürküntülerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ürküntümden ürküntülerimden
2nd singular ürküntünden ürküntülerinden
3rd singular ürküntüsünden ürküntülerinden
1st plural ürküntümüzden ürküntülerimizden
2nd plural ürküntünüzden ürküntülerinizden
3rd plural ürküntülerinden ürküntülerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ürküntümün ürküntülerimin
2nd singular ürküntünün ürküntülerinin
3rd singular ürküntüsünün ürküntülerinin
1st plural ürküntümüzün ürküntülerimizin
2nd plural ürküntünüzün ürküntülerinizin
3rd plural ürküntülerinin ürküntülerinin

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “اوركنتی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 246
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ürk-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ürk-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
  • ürküntü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu