From Wiktionary, the free dictionary
ó- (“un-, non-”) + vinr (“friend”)
óvinr m
- enemy, foe
- Gáttir allar / áðr gangi fram / um skoðask skyli / um skygnask skyli / því at óvíst / er at vita / hvar óvinir / sitja á fleti fyrir. — verse 1 of the Hávamál
Declension of óvinr (strong i-stem, ar-genitive)