érméid

Hungarian

Etymology

érme +‎ -id (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈeːrmeːjid]
• Hyphenation: ér‧mé‧id

Noun

érméid

1. second-person singular multiple-possession possessive of érme

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)

	singular	plural
nominative	—	érméid
accusative	—	érméidet
dative	—	érméidnek
instrumental	—	érméiddel
causal-final	—	érméidért
translative	—	érméiddé
terminative	—	érméidig
essive-formal	—	érméidként
essive-modal	—	érméidül
inessive	—	érméidben
superessive	—	érméiden
adessive	—	érméidnél
illative	—	érméidbe
sublative	—	érméidre
allative	—	érméidhez
elative	—	érméidből
delative	—	érméidről
ablative	—	érméidtől
non-attributive possessive – singular	—	érméidé
non-attributive possessive – plural	—	érméidéi