çekiç

See also: çəkic and čekić

Albanian

Alternative forms

• çâkiç

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish چكیچ (çekiç).

Noun

çekiç m (plural çekiçë, definite çekiçi, definite plural çekiçët)

1. mallet, spalling mallet
2. (technical) machine hammer
3. (anatomy) malleus, hammer bone
4. (sports) object thrown in a hammer throw

Synonyms

• vare
• çekan

References

• Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “çekiç”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 105

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish چَكُوجْ (çäküç), from Proto-Turkic *čeküč, a derivation from Proto-Turkic *čak-, whence çakmaa. Compare Turkish çekiç, Azerbaijani çəkic. Nişanyan instead suggests a borrowing from Persian چکش

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃʲeˈcit͡ʃ/
• Hyphenation: çe‧kiç

Noun

çekiç (definite accusative çekici, plural çekiçlär)

1. hammer

Declension

Declension of çekiç

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	çekiç	çekiçlär
definite accusative (belirtme)	çekici	çekiçlerin
dative (yönelme)	çekicä	çekiçlerä
locative (bulunma)	çekiçtä	çekiçlerdä
ablative (çıkma)	çekiçtän	çekilerdän
genitive (tamlayan)	çekicin	çekiçlerin

Derived terms

• çekiççi

Further reading

• N. A Baskakov, editor (1972), “чекич”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 536
• Mavrodi M. F., editor (2019), “çekiç”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 22
• Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “çekiç”, in Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 44

Turkish

çekiç

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish چكیچ (çekiç), from Proto-Turkic *čekük, *čeküč (“hammer”); cognate with Azerbaijani çəkic, Bashkir сүкеш (sükeş), Crimean Tatar çöküç, Karachay-Balkar чёгюч (çögüç), Khakas сӧӧс, Kumyk чёгюч (çögüç), Kyrgyz чөкэч (cökec), Nogai шоькиш (şökiş), Tatar чүкеч (çükeç), Turkmen çekiç, and Uzbek cho'kich.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃeˈcit͡ʃ/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: çe‧kiç

Noun

çekiç (definite accusative çekici, plural çekiçler)

1. hammer
2. (anatomy) malleus

Declension

Declension of çekiç

singular plural nominative çekiç çekiçler definite accusative çekici çekiçleri dative çekice çekiçlere locative çekiçte çekiçlerde ablative çekiçten çekiçlerden genitive çekicin çekiçlerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular çekicim çekiçlerim 2nd singular çekicin çekiçlerin 3rd singular çekici çekiçleri 1st plural çekicimiz çekiçlerimiz 2nd plural çekiciniz çekiçleriniz 3rd plural çekiçleri çekiçleri definite accusative singular plural 1st singular çekicimi çekiçlerimi 2nd singular çekicini çekiçlerini 3rd singular çekicini çekiçlerini 1st plural çekicimizi çekiçlerimizi 2nd plural çekicinizi çekiçlerinizi 3rd plural çekiçlerini çekiçlerini dative singular plural 1st singular çekicime çekiçlerime 2nd singular çekicine çekiçlerine 3rd singular çekicine çekiçlerine 1st plural çekicimize çekiçlerimize 2nd plural çekicinize çekiçlerinize 3rd plural çekiçlerine çekiçlerine locative singular plural 1st singular çekicimde çekiçlerimde 2nd singular çekicinde çekiçlerinde 3rd singular çekicinde çekiçlerinde 1st plural çekicimizde çekiçlerimizde 2nd plural çekicinizde çekiçlerinizde 3rd plural çekiçlerinde çekiçlerinde ablative singular plural 1st singular çekicimden çekiçlerimden 2nd singular çekicinden çekiçlerinden 3rd singular çekicinden çekiçlerinden 1st plural çekicimizden çekiçlerimizden 2nd plural çekicinizden çekiçlerinizden 3rd plural çekiçlerinden çekiçlerinden genitive singular plural 1st singular çekicimin çekiçlerimin 2nd singular çekicinin çekiçlerinin 3rd singular çekicinin çekiçlerinin 1st plural çekicimizin çekiçlerimizin 2nd plural çekicinizin çekiçlerinizin 3rd plural çekiçlerinin çekiçlerinin

Derived terms

• orak ve çekiç