mowina

See also: mowiną

Polish

Etymology

From mowa +‎ -ina. First attested in the 18th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔˈvi.na/
• Rhymes: -ina
• Syllabification: mo‧wi‧na

Noun

mowina f

1. (obsolete, derogatory) speech (ability or manner of speaking)

Declension

Declension of mowina

	singular	plural
nominative	mowina	mowiny
genitive	mowiny	mowin
dative	mowinie	mowinom
accusative	mowinę	mowiny
instrumental	mowiną	mowinami
locative	mowinie	mowinach
vocative	mowino	mowiny

Related terms

adjectives

• mowny
• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

adverb

• mownie

 

nouns

• mowa
• mowisko
• mowność
• mówca
• mówczyni
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “mowina”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mowina”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1052