mówka

Polish

Etymology

From mowa +‎ -ka. First attested in 1564.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmuf.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmof.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ufka
• Syllabification: mów‧ka
• Homophone: mufka

Noun

mówka f (diminutive móweczka)

1. diminutive of mowa

Declension

Declension of mówka

	singular	plural
nominative	mówka	mówki
genitive	mówki	mówek
dative	mówce	mówkom
accusative	mówkę	mówki
instrumental	mówką	mówkami
locative	mówce	mówkach
vocative	mówko	mówki

Related terms

adjectives

• mowny
• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

adverb

• mownie

 

nouns

• mowina
• mowisko
• mowność
• mówca
• mówczyni
• mówiąca
• mówiący
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• mówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mówka in Polish dictionaries at PWN
• Ewa Rodek (29.03.2023) “MÓWKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówka”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057