From z- + wiotczeć.
zwiotczeć pf (imperfective wiotczeć)
- (intransitive) to lose elasticity, to become or go limp
- Synonyms: sflaczeć, sparcieć
| Conjugation of zwiotczeć pf
|
| zwiotczeć
|
| zwiotczeję
|
zwiotczejemy
|
| zwiotczejesz
|
zwiotczejecie
|
| zwiotczeje
|
zwiotczeją
|
| zwiotczeje się
|
zwiotczałem,
-(e)m zwiotczał
|
zwiotczałam,
-(e)m zwiotczała
|
zwiotczałom,
-(e)m zwiotczało
|
zwiotczeliśmy,
-(e)śmy zwiotczeli
|
zwiotczałyśmy,
-(e)śmy zwiotczały
|
zwiotczałeś,
-(e)ś zwiotczał
|
zwiotczałaś,
-(e)ś zwiotczała
|
zwiotczałoś,
-(e)ś zwiotczało
|
zwiotczeliście,
-(e)ście zwiotczeli
|
zwiotczałyście,
-(e)ście zwiotczały
|
| zwiotczał
|
zwiotczała
|
zwiotczało
|
zwiotczeli
|
zwiotczały
|
| zwiotczano
|
zwiotczałbym,
bym zwiotczał
|
zwiotczałabym,
bym zwiotczała
|
zwiotczałobym,
bym zwiotczało
|
zwiotczelibyśmy,
byśmy zwiotczeli
|
zwiotczałybyśmy,
byśmy zwiotczały
|
zwiotczałbyś,
byś zwiotczał
|
zwiotczałabyś,
byś zwiotczała
|
zwiotczałobyś,
byś zwiotczało
|
zwiotczelibyście,
byście zwiotczeli
|
zwiotczałybyście,
byście zwiotczały
|
zwiotczałby,
by zwiotczał
|
zwiotczałaby,
by zwiotczała
|
zwiotczałoby,
by zwiotczało
|
zwiotczeliby,
by zwiotczeli
|
zwiotczałyby,
by zwiotczały
|
| zwiotczano by
|
| niech zwiotczeję
|
zwiotczejmy
|
| zwiotczej
|
zwiotczejcie
|
| niech zwiotczeje
|
niech zwiotczeją
|
| zwiotczawszy
|
| zwiotczenie
|
- zwiotczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwiotczeć in Polish dictionaries at PWN
