Jump to content

wiotczeć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wiotki +‎ -eć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wiotczeć impf (perfective zwiotczeć)

  1. (intransitive) to lose elasticity, to become or go limp
    Synonyms: flaczeć, parcieć

Conjugation

[edit]
Conjugation of wiotczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wiotczeć
present tense 1st wiotczeję wiotczejemy
2nd wiotczejesz wiotczejecie
3rd wiotczeje wiotczeją
impersonal wiotczeje się
past tense 1st wiotczałem,
-(e)m wiotczał
wiotczałam,
-(e)m wiotczała
wiotczałom,
-(e)m wiotczało
wiotczeliśmy,
-(e)śmy wiotczeli
wiotczałyśmy,
-(e)śmy wiotczały
2nd wiotczałeś,
-(e)ś wiotczał
wiotczałaś,
-(e)ś wiotczała
wiotczałoś,
-(e)ś wiotczało
wiotczeliście,
-(e)ście wiotczeli
wiotczałyście,
-(e)ście wiotczały
3rd wiotczał wiotczała wiotczało wiotczeli wiotczały
impersonal wiotczano
future tense 1st będę wiotczał,
będę wiotczeć
będę wiotczała,
będę wiotczeć
będę wiotczało,
będę wiotczeć
będziemy wiotczeli,
będziemy wiotczeć
będziemy wiotczały,
będziemy wiotczeć
2nd będziesz wiotczał,
będziesz wiotczeć
będziesz wiotczała,
będziesz wiotczeć
będziesz wiotczało,
będziesz wiotczeć
będziecie wiotczeli,
będziecie wiotczeć
będziecie wiotczały,
będziecie wiotczeć
3rd będzie wiotczał,
będzie wiotczeć
będzie wiotczała,
będzie wiotczeć
będzie wiotczało,
będzie wiotczeć
będą wiotczeli,
będą wiotczeć
będą wiotczały,
będą wiotczeć
impersonal będzie wiotczeć się
conditional 1st wiotczałbym,
bym wiotczał
wiotczałabym,
bym wiotczała
wiotczałobym,
bym wiotczało
wiotczelibyśmy,
byśmy wiotczeli
wiotczałybyśmy,
byśmy wiotczały
2nd wiotczałbyś,
byś wiotczał
wiotczałabyś,
byś wiotczała
wiotczałobyś,
byś wiotczało
wiotczelibyście,
byście wiotczeli
wiotczałybyście,
byście wiotczały
3rd wiotczałby,
by wiotczał
wiotczałaby,
by wiotczała
wiotczałoby,
by wiotczało
wiotczeliby,
by wiotczeli
wiotczałyby,
by wiotczały
impersonal wiotczano by
imperative 1st niech wiotczeję wiotczejmy
2nd wiotczej wiotczejcie
3rd niech wiotczeje niech wiotczeją
active adjectival participle wiotczejący wiotczejąca wiotczejące wiotczejący wiotczejące
contemporary adverbial participle wiotczejąc
verbal noun wiotczenie
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]
  • wiotczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiotczeć in Polish dictionaries at PWN