zrozpaczony

Polish

Etymology

From zrozpaczyć +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /zrɔs.paˈt͡ʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: zroz‧pa‧czo‧ny

Adjective

zrozpaczony (not comparable, no derived adverb)

1. distraught
2. despairing
3. brokenhearted

Declension

Declension of zrozpaczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zrozpaczony		zrozpaczona	zrozpaczone	zrozpaczeni	zrozpaczone
genitive	zrozpaczonego		zrozpaczonej	zrozpaczonego	zrozpaczonych
dative	zrozpaczonemu		zrozpaczonej	zrozpaczonemu	zrozpaczonym
accusative	zrozpaczonego	zrozpaczony	zrozpaczoną	zrozpaczone	zrozpaczonych	zrozpaczone
instrumental	zrozpaczonym		zrozpaczoną	zrozpaczonym	zrozpaczonymi
locative	zrozpaczonym		zrozpaczonej	zrozpaczonym	zrozpaczonych

Related terms

(noun):

• rozpacz

Further reading

• zrozpaczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zrozpaczony in Polish dictionaries at PWN