zoeten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch soeten. Equivalent to zoet +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzutə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zoe‧ten
• Rhymes: -utən

Verb

zoeten

1. (ergative) to sweeten, to make or become sweet

Conjugation

Conjugation of zoeten (weak)
infinitive	zoeten
past singular	zoette
past participle	gezoet
infinitive	zoeten
gerund	zoeten n
	present tense	past tense
1st person singular	zoet	zoette
2nd person sing. (jij)	zoet	zoette
2nd person sing. (u)	zoet	zoette
2nd person sing. (gij)	zoet	zoette
3rd person singular	zoet	zoette
plural	zoeten	zoetten
subjunctive sing.1	zoete	zoette
subjunctive plur.1	zoeten	zoetten
imperative sing.	zoet
imperative plur.1	zoet
participles	zoetend	gezoet
1) Archaic.

Derived terms

• aanzoeten
• afzoeten
• ontzoeten
• opzoeten
• verzoeten