zobowiązanie
Polish
[edit]
Etymology
[edit]From zobowiązać + -anie.
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /zɔ.bɔ.vjɔw̃ˈza.ɲɛ/, /zɔ.bɔ.vjɔnˈza.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: zo‧bo‧wią‧za‧nie
Noun
[edit]zobowiązanie n
- (uncountable) verbal noun of zobowiązać
- (countable) obligation (act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone)
- Synonym: obowiązek
- (countable, law) obligation (legal agreement)
Declension
[edit]Declension of zobowiązanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zobowiązanie | zobowiązania |
| genitive | zobowiązania | zobowiązań |
| dative | zobowiązaniu | zobowiązaniom |
| accusative | zobowiązanie | zobowiązania |
| instrumental | zobowiązaniem | zobowiązaniami |
| locative | zobowiązaniu | zobowiązaniach |
| vocative | zobowiązanie | zobowiązania |
Further reading
[edit]- zobowiązanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zobowiązanie in Polish dictionaries at PWN