zmartwieć

Polish

From z- +‎ martwieć.

zmartwieć pf (imperfective martwieć)

(intransitive) to lose feeling, to go numb
(intransitive) to wither, to necrotise
(intransitive) to freeze up, to become motionless
(intransitive, Kielce) Synonym of osłupieć
Jak tę rzec ujek usłyseli, zmartwieli. ― When uncle heard this, he became dumbstruck.

Conjugation of zmartwieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmartwieć
future tense	1^st	zmartwieję			zmartwiejemy
	2^nd	zmartwiejesz			zmartwiejecie
	3^rd	zmartwieje			zmartwieją
	impersonal	zmartwieje się
past tense	1^st	zmartwiałem, -(e)m zmartwiał	zmartwiałam, -(e)m zmartwiała	zmartwiałom, -(e)m zmartwiało	zmartwieliśmy, -(e)śmy zmartwieli	zmartwiałyśmy, -(e)śmy zmartwiały
	2^nd	zmartwiałeś, -(e)ś zmartwiał	zmartwiałaś, -(e)ś zmartwiała	zmartwiałoś, -(e)ś zmartwiało	zmartwieliście, -(e)ście zmartwieli	zmartwiałyście, -(e)ście zmartwiały
	3^rd	zmartwiał	zmartwiała	zmartwiało	zmartwieli	zmartwiały
	impersonal	zmartwiano
conditional	1^st	zmartwiałbym, bym zmartwiał	zmartwiałabym, bym zmartwiała	zmartwiałobym, bym zmartwiało	zmartwielibyśmy, byśmy zmartwieli	zmartwiałybyśmy, byśmy zmartwiały
	2^nd	zmartwiałbyś, byś zmartwiał	zmartwiałabyś, byś zmartwiała	zmartwiałobyś, byś zmartwiało	zmartwielibyście, byście zmartwieli	zmartwiałybyście, byście zmartwiały
	3^rd	zmartwiałby, by zmartwiał	zmartwiałaby, by zmartwiała	zmartwiałoby, by zmartwiało	zmartwieliby, by zmartwieli	zmartwiałyby, by zmartwiały
	impersonal	zmartwiano by
imperative	1^st	niech zmartwieję			zmartwiejmy
	2^nd	zmartwiej			zmartwiejcie
	3^rd	niech zmartwieje			niech zmartwieją
anterior adverbial participle		zmartwiawszy
verbal noun		zmartwienie