zimowlina

Polish

Etymology

From zimowla +‎ -ina. First attested in 1691.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʑi.mɔvˈli.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ina
• Syllabification: zi‧mow‧li‧na

Noun

zimowlina f

1. (Middle Polish, poetic) harsh or brutal winter
   • 1691, Marcus Annaeus Lucanus, translated by Jan Bardziński, Odrodzona W Oyczystym Języku Farsalia Lukana‎^[1], page 54:

     I tak wszystka zachodnia hiszpańska kraina
     Spiekła się, gdy ją sucha trapi zimowlina

     And that is how the entire Spanish nation
     Burned up when the dry harsh winter afflicted it.

Declension

Attested forms of zimowlina

	singular	plural
nominative	zimowlina	—
genitive	—	—
dative	—	—
accusative	—	—
instrumental	—	—
locative	—	—
vocative	—	—

Related terms

noun

• zima

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zimowlina”, in Słownik języka polskiego, volume 6, page 937
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zimowlina”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zimowlina”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 507
• M. Arcta Słownik Staropolski/Zimowlina on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl