Jump to content

ziścić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ iścić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈziɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: ziś‧cić

Verb

[edit]

ziścić pf (imperfective ziszczać)

  1. (transitive) to realize, to accomplish
  2. (reflexive with się) to be realized, to come true

Conjugation

[edit]
Conjugation of ziścić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ziścić
future tense 1st ziszczę ziścimy
2nd ziścisz ziścicie
3rd ziści ziszczą
impersonal ziści się
past tense 1st ziściłem,
-(e)m ziścił
ziściłam,
-(e)m ziściła
ziściłom,
-(e)m ziściło
ziściliśmy,
-(e)śmy ziścili
ziściłyśmy,
-(e)śmy ziściły
2nd ziściłeś,
-(e)ś ziścił
ziściłaś,
-(e)ś ziściła
ziściłoś,
-(e)ś ziściło
ziściliście,
-(e)ście ziścili
ziściłyście,
-(e)ście ziściły
3rd ziścił ziściła ziściło ziścili ziściły
impersonal ziszczono
conditional 1st ziściłbym,
bym ziścił
ziściłabym,
bym ziściła
ziściłobym,
bym ziściło
ziścilibyśmy,
byśmy ziścili
ziściłybyśmy,
byśmy ziściły
2nd ziściłbyś,
byś ziścił
ziściłabyś,
byś ziściła
ziściłobyś,
byś ziściło
ziścilibyście,
byście ziścili
ziściłybyście,
byście ziściły
3rd ziściłby,
by ziścił
ziściłaby,
by ziściła
ziściłoby,
by ziściło
ziściliby,
by ziścili
ziściłyby,
by ziściły
impersonal ziszczono by
imperative 1st niech ziszczę ziśćmy
2nd ziść ziśćcie
3rd niech ziści niech ziszczą
passive adjectival participle ziszczony ziszczona ziszczone ziszczeni ziszczone
anterior adverbial participle ziściwszy
verbal noun ziszczenie

Further reading

[edit]
  • ziścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ziścić in Polish dictionaries at PWN