Jump to content

zgrzytać

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *skrъgati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zɡr̝itat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zɡr̝itat͡ɕ/

Verb

[edit]

zgrzytać impf

  1. (attested in Lesser Poland) to grind, to scrape, to rasp, to grate (to make a sound by rubbing hard objects vigorously)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 19:
      Skrszitali sø na mø *zobi swimi (frenduerunt super me dentibus suis)
      [Skrżytali są na mię zęby swymi (frenduerunt super me dentibus suis)]
  2. (of an animal, attested in Greater Poland) to roar; to howl (to make a characteristic soand)
    • 1977-1980 [1. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[2], [3], [4], Lubin, page 252:
      Frementis, skrzytayaczego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2)
      [Frementis, skrzytającego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2)]
    1. (of a pig, attested in Greater Poland) to grunt
      • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[5], Lubiń, page 134:
        Aper frendit krzaka, sgrzytha vel skrzeka
        [Aper frendit krząka, zgrzyta vel skrzeka]
    2. (of a snake) to hiss
      • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[6], [7], [8], volume XVI, page 344:
        Scrzytaly strident (angues Triptolemi strident et squamea curvis colla levant attrita iugis)
        [Skrzytali strident (angues Triptolemi strident et squamea curvis colla levant attrita iugis)]
  3. (attested in Lesser Poland) to get upset; to express resentment or anger
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[9], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 2, 1:
      Przecz scrszitalo (fremuerunt) poganstwo?
      [Przecz skrżytało (fremuerunt) pogaństwo?]

Descendants

[edit]
  • Polish: zgrzytać

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zgrzytać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish zgrzytać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzɡʐɘ.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtat͡ɕ
  • Syllabification: zgrzy‧tać

Verb

[edit]

zgrzytać impf (perfective zgrzytnąć or zazgrzytać)

  1. (intransitive) to grind, to scrape, to rasp, to grate

Conjugation

[edit]
Conjugation of zgrzytać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgrzytać
present tense 1st zgrzytam zgrzytamy
2nd zgrzytasz zgrzytacie
3rd zgrzyta zgrzytają
impersonal zgrzyta się
past tense 1st zgrzytałem,
-(e)m zgrzytał
zgrzytałam,
-(e)m zgrzytała
zgrzytałom,
-(e)m zgrzytało
zgrzytaliśmy,
-(e)śmy zgrzytali
zgrzytałyśmy,
-(e)śmy zgrzytały
2nd zgrzytałeś,
-(e)ś zgrzytał
zgrzytałaś,
-(e)ś zgrzytała
zgrzytałoś,
-(e)ś zgrzytało
zgrzytaliście,
-(e)ście zgrzytali
zgrzytałyście,
-(e)ście zgrzytały
3rd zgrzytał zgrzytała zgrzytało zgrzytali zgrzytały
impersonal zgrzytano
future tense 1st będę zgrzytał,
będę zgrzytać
będę zgrzytała,
będę zgrzytać
będę zgrzytało,
będę zgrzytać
będziemy zgrzytali,
będziemy zgrzytać
będziemy zgrzytały,
będziemy zgrzytać
2nd będziesz zgrzytał,
będziesz zgrzytać
będziesz zgrzytała,
będziesz zgrzytać
będziesz zgrzytało,
będziesz zgrzytać
będziecie zgrzytali,
będziecie zgrzytać
będziecie zgrzytały,
będziecie zgrzytać
3rd będzie zgrzytał,
będzie zgrzytać
będzie zgrzytała,
będzie zgrzytać
będzie zgrzytało,
będzie zgrzytać
będą zgrzytali,
będą zgrzytać
będą zgrzytały,
będą zgrzytać
impersonal będzie zgrzytać się
conditional 1st zgrzytałbym,
bym zgrzytał
zgrzytałabym,
bym zgrzytała
zgrzytałobym,
bym zgrzytało
zgrzytalibyśmy,
byśmy zgrzytali
zgrzytałybyśmy,
byśmy zgrzytały
2nd zgrzytałbyś,
byś zgrzytał
zgrzytałabyś,
byś zgrzytała
zgrzytałobyś,
byś zgrzytało
zgrzytalibyście,
byście zgrzytali
zgrzytałybyście,
byście zgrzytały
3rd zgrzytałby,
by zgrzytał
zgrzytałaby,
by zgrzytała
zgrzytałoby,
by zgrzytało
zgrzytaliby,
by zgrzytali
zgrzytałyby,
by zgrzytały
impersonal zgrzytano by
imperative 1st niech zgrzytam zgrzytajmy
2nd zgrzytaj zgrzytajcie
3rd niech zgrzyta niech zgrzytają
active adjectival participle zgrzytający zgrzytająca zgrzytające zgrzytający zgrzytające
contemporary adverbial participle zgrzytając
verbal noun zgrzytanie

Derived terms

[edit]
adjective
nouns
verbs
phrase

Further reading

[edit]
  • zgrzytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgrzytać in Polish dictionaries at PWN