zgromić

Polish

Etymology

From z- +‎ gromić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɡrɔ.mit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔmit͡ɕ
• Syllabification: zgro‧mić

Verb

zgromić pf (imperfective gromić)

1. (transitive, literary) to scold, to upbraid, to rebuke
2. (transitive, archaic) to rout, to vanquish

   Synonym: rozgromić

Conjugation

Conjugation of zgromić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zgromić
future tense	1st	zgromię			zgromimy
	2nd	zgromisz			zgromicie
	3rd	zgromi			zgromią
	impersonal	zgromi się
past tense	1st	zgromiłem, -(e)m zgromił	zgromiłam, -(e)m zgromiła	zgromiłom, -(e)m zgromiło	zgromiliśmy, -(e)śmy zgromili	zgromiłyśmy, -(e)śmy zgromiły
	2nd	zgromiłeś, -(e)ś zgromił	zgromiłaś, -(e)ś zgromiła	zgromiłoś, -(e)ś zgromiło	zgromiliście, -(e)ście zgromili	zgromiłyście, -(e)ście zgromiły
	3rd	zgromił	zgromiła	zgromiło	zgromili	zgromiły
	impersonal	zgromiono
conditional	1st	zgromiłbym, bym zgromił	zgromiłabym, bym zgromiła	zgromiłobym, bym zgromiło	zgromilibyśmy, byśmy zgromili	zgromiłybyśmy, byśmy zgromiły
	2nd	zgromiłbyś, byś zgromił	zgromiłabyś, byś zgromiła	zgromiłobyś, byś zgromiło	zgromilibyście, byście zgromili	zgromiłybyście, byście zgromiły
	3rd	zgromiłby, by zgromił	zgromiłaby, by zgromiła	zgromiłoby, by zgromiło	zgromiliby, by zgromili	zgromiłyby, by zgromiły
	impersonal	zgromiono by
imperative	1st	niech zgromię			zgrommy
	2nd	zgrom			zgromcie
	3rd	niech zgromi			niech zgromią
passive adjectival participle		zgromiony	zgromiona	zgromione	zgromieni	zgromione
anterior adverbial participle		zgromiwszy
verbal noun		zgromienie

Further reading

• zgromić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zgromić in Polish dictionaries at PWN