zgarać

Polish

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

(Greater Poland):
- (Kociewie) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/
- (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/
- (Kuyavia) IPA^(key): /ˈzɡa.rat͡ɕ/

zgarać impf

(intransitive, chiefly in the negative, Kuyavia, Kociewie, Malbork) to stand (to be able to tollerate) [with na (+ accusative) ‘whom/what’]
Synonyms: cierpieć, znosić

Nie może na niego zgarać. ― He/she can't stand him.

Oskar Kolberg (1867) “zgarać”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 273
Antoni Krasnowolski (1879) “zgarać”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 311
Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “zgarać”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 748
Gustaw Pobłocki (1887) “zgarać”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 160