zeznać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ze- +‎ znać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzɛ.znat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛznat͡ɕ
  • Syllabification: ze‧znać

Verb

[edit]

zeznać pf (imperfective zeznawać)

  1. (transitive, law) to testify, to depose
    • 1897, Tadeusz Korzon, Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta (1764-1794)[1], 2nd edition, volume 5, Drukarnia Artystyczna Saturnina Sikorskiego w Warszawie, page 215:
      X. Gutowski wikarjusz z Osiecka zeznał, że w tej parafii proboszcz wymurował w roku zeszłym (1789) obszerny dom, którego jedna połowa jest przeznaczona na mieszkanie dla dziadów i bab, druga na szkółkę...
      The priest Gutowski, a vicar from Osieck, testified that in that parish in the previous year (1789) the pastor erected a large house, of which one half was set aside as a home for old men and women, the other as a school...
    • 1911, Józef Borodzicz, Pod wozem i na wozie: Pamiętniki Ks. Józefa Borodzicza, czyli kilka lat pracy duszpasterskiej na Litwie, Białej Rusi i w głębi Rosyi[2], Drukarnia M. Ziębińskiej w Chrzanowie, archived from the original on 2022-08-16:
      Z trzecim świadkiem Szulgą był kłopot; zaciął się, więc mu przewodniczący musiał podpowiadać, co zeznał w śledztwie, p. Sokołów zaś prosił, aby postępowanie takie przewodniczącego wciągnięto do protokółu.
      There was a problem with the third witness, Szulka; he faltered, so the presiding officer had to prompt him with what he testified in the investigation; however, Mr. Sokołów asked that such an action of the presiding officer be inserted into the transcript.
    • 2018 October 5, “Nagranie z zeznań kelnera: Marek Falenta mówił, że jest blisko PiS”, in Rzeczpospolita[3], archived from the original on 2022-08-16:
      - ... Po prostu boję się o swoje życie - zeznał.
      "...I just fear for my life," he testified.
  2. (transitive, archaic) to learn, to come to know
  3. (reflexive with się, archaic) to reveal, to disclose [with z (+ instrumental) ‘something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of zeznać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zeznać
future tense 1st zeznam zeznamy
2nd zeznasz zeznacie
3rd zezna zeznają
impersonal zezna się
past tense 1st zeznałem,
-(e)m zeznał
zeznałam,
-(e)m zeznała
zeznałom,
-(e)m zeznało
zeznaliśmy,
-(e)śmy zeznali
zeznałyśmy,
-(e)śmy zeznały
2nd zeznałeś,
-(e)ś zeznał
zeznałaś,
-(e)ś zeznała
zeznałoś,
-(e)ś zeznało
zeznaliście,
-(e)ście zeznali
zeznałyście,
-(e)ście zeznały
3rd zeznał zeznała zeznało zeznali zeznały
impersonal zeznano
conditional 1st zeznałbym,
bym zeznał
zeznałabym,
bym zeznała
zeznałobym,
bym zeznało
zeznalibyśmy,
byśmy zeznali
zeznałybyśmy,
byśmy zeznały
2nd zeznałbyś,
byś zeznał
zeznałabyś,
byś zeznała
zeznałobyś,
byś zeznało
zeznalibyście,
byście zeznali
zeznałybyście,
byście zeznały
3rd zeznałby,
by zeznał
zeznałaby,
by zeznała
zeznałoby,
by zeznało
zeznaliby,
by zeznali
zeznałyby,
by zeznały
impersonal zeznano by
imperative 1st niech zeznam zeznajmy
2nd zeznaj zeznajcie
3rd niech zezna niech zeznają
passive adjectival participle zeznany zeznana zeznane zeznani zeznane
anterior adverbial participle zeznawszy
verbal noun zeznanie

Further reading

[edit]
  • zeznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zeznać in Polish dictionaries at PWN