zelfbewust

Dutch

Etymology

From zelf +‎ bewust.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌzɛlf.bəˈʋʏst/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zelf‧be‧wust

Adjective

zelfbewust (comparative zelfbewuster, superlative meest zelfbewust)

1. self-aware

   De apen waren in zekere mate zelfbewust.

   The primates were to a certain degree self-aware.

2. confident, self-confident

   Synonym: zelfverzekerd

   Het model liep rustig en zelfbewust de catwalk op.

   The model walked onto the catwalk calmly and confidently.

3. (informal) self-conscious, socially ill at ease

   Hij is vaak erg zelfbewust en onzeker als hij voor een groot publiek moet spreken.

   He is often very self-conscious and insecure when he has to address a large audience.

Declension

Declension of zelfbewust
uninflected	zelfbewust
inflected	zelfbewuste
comparative	zelfbewuster
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		zelfbewust	zelfbewuster	het meest zelfbewust het meest zelfbewuste
indefinite	m./f. sing.	zelfbewuste	zelfbewustere	meest zelfbewuste
	n. sing.	zelfbewust	zelfbewuster	meest zelfbewuste
	plural	zelfbewuste	zelfbewustere	meest zelfbewuste
definite		zelfbewuste	zelfbewustere	meest zelfbewuste
partitive		zelfbewusts	zelfbewusters	—

Derived terms

• zelfbewustheid
• zelfbewustzijn