zdanie pojedyncze

Polish

Etymology

Literally, “single sentence”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzda.ɲɛ pɔ.jɛˈdɘn.t͡ʂɛ/
• Syllabification: zda‧nie po‧je‧dyn‧cze

Noun

zdanie pojedyncze n

1. (grammar) simple sentence (sentence that contains one independent clause and no dependent clause)

   Coordinate term: zdanie złożone

Declension

Declension of zdanie pojedyncze

	singular	plural
nominative	zdanie pojedyncze	zdania pojedyncze
genitive	zdania pojedynczego	zdań pojedynczych
dative	zdaniu pojedynczemu	zdaniom pojedynczym
accusative	zdanie pojedyncze	zdania pojedyncze
instrumental	zdaniem pojedynczym	zdaniami pojedynczymi
locative	zdaniu pojedynczym	zdaniach pojedynczych
vocative	zdanie pojedyncze	zdania pojedyncze

See also

(nouns):

• zdanie glówne

Further reading

• zdanie pojedyncze in Polish dictionaries at PWN