zawalczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ walczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈval.t͡ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -alt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: za‧wal‧czyć

Verb

zawalczyć pf

1. (intransitive) to fight, to contend [with z (+ instrumental) ‘with something’]
2. (intransitive) to strive, to go for, to compete [with o (+ accusative) ‘for something’]

Conjugation

Conjugation of zawalczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zawalczyć
future tense	1st	zawalczę			zawalczymy
	2nd	zawalczysz			zawalczycie
	3rd	zawalczy			zawalczą
	impersonal	zawalczy się
past tense	1st	zawalczyłem, -(e)m zawalczył	zawalczyłam, -(e)m zawalczyła	zawalczyłom, -(e)m zawalczyło	zawalczyliśmy, -(e)śmy zawalczyli	zawalczyłyśmy, -(e)śmy zawalczyły
	2nd	zawalczyłeś, -(e)ś zawalczył	zawalczyłaś, -(e)ś zawalczyła	zawalczyłoś, -(e)ś zawalczyło	zawalczyliście, -(e)ście zawalczyli	zawalczyłyście, -(e)ście zawalczyły
	3rd	zawalczył	zawalczyła	zawalczyło	zawalczyli	zawalczyły
	impersonal	zawalczono
conditional	1st	zawalczyłbym, bym zawalczył	zawalczyłabym, bym zawalczyła	zawalczyłobym, bym zawalczyło	zawalczylibyśmy, byśmy zawalczyli	zawalczyłybyśmy, byśmy zawalczyły
	2nd	zawalczyłbyś, byś zawalczył	zawalczyłabyś, byś zawalczyła	zawalczyłobyś, byś zawalczyło	zawalczylibyście, byście zawalczyli	zawalczyłybyście, byście zawalczyły
	3rd	zawalczyłby, by zawalczył	zawalczyłaby, by zawalczyła	zawalczyłoby, by zawalczyło	zawalczyliby, by zawalczyli	zawalczyłyby, by zawalczyły
	impersonal	zawalczono by
imperative	1st	niech zawalczę			zawalczmy
	2nd	zawalcz			zawalczcie
	3rd	niech zawalczy			niech zawalczą
anterior adverbial participle		zawalczywszy
verbal noun		zawalczenie

Further reading

• zawalczyć in Polish dictionaries at PWN