zaprawka

Polish

Etymology

From zaprawić +‎ -ka.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /zaˈpraf.ka/

Noun

zaprawka f

1. (Kielce) Synonym of uprawa (“working of land”)

Further reading

• Zygmunt Wasilewski (1895) “zaprawka”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 97