Jump to content

zapatrzyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ patrzyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

zapatrzyć pf (imperfective zapatrywać)

  1. (reflexive with się) to focus, to fix one's attention [with na (+ accusative) ‘on something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of zapatrzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapatrzyć
future tense 1st zapatrzę zapatrzymy
2nd zapatrzysz zapatrzycie
3rd zapatrzy zapatrzą
impersonal zapatrzy się
past tense 1st zapatrzyłem,
-(e)m zapatrzył
zapatrzyłam,
-(e)m zapatrzyła
zapatrzyłom,
-(e)m zapatrzyło
zapatrzyliśmy,
-(e)śmy zapatrzyli
zapatrzyłyśmy,
-(e)śmy zapatrzyły
2nd zapatrzyłeś,
-(e)ś zapatrzył
zapatrzyłaś,
-(e)ś zapatrzyła
zapatrzyłoś,
-(e)ś zapatrzyło
zapatrzyliście,
-(e)ście zapatrzyli
zapatrzyłyście,
-(e)ście zapatrzyły
3rd zapatrzył zapatrzyła zapatrzyło zapatrzyli zapatrzyły
impersonal zapatrzono
conditional 1st zapatrzyłbym,
bym zapatrzył
zapatrzyłabym,
bym zapatrzyła
zapatrzyłobym,
bym zapatrzyło
zapatrzylibyśmy,
byśmy zapatrzyli
zapatrzyłybyśmy,
byśmy zapatrzyły
2nd zapatrzyłbyś,
byś zapatrzył
zapatrzyłabyś,
byś zapatrzyła
zapatrzyłobyś,
byś zapatrzyło
zapatrzylibyście,
byście zapatrzyli
zapatrzyłybyście,
byście zapatrzyły
3rd zapatrzyłby,
by zapatrzył
zapatrzyłaby,
by zapatrzyła
zapatrzyłoby,
by zapatrzyło
zapatrzyliby,
by zapatrzyli
zapatrzyłyby,
by zapatrzyły
impersonal zapatrzono by
imperative 1st niech zapatrzę zapatrzmy
2nd zapatrz zapatrzcie
3rd niech zapatrzy niech zapatrzą
passive adjectival participle zapatrzony zapatrzona zapatrzone zapatrzeni zapatrzone
anterior adverbial participle zapatrzywszy
verbal noun zapatrzenie

Further reading

[edit]
  • zapatrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapatrzyć in Polish dictionaries at PWN