zaoczny

Polish

Etymology

From za- +‎ oko +‎ -ny. Compare Russian зао́чный (zaóčnyj).

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɔt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
• Syllabification: za‧ocz‧ny

Adjective

zaoczny (not comparable, derived adverb zaocznie)

1. in absentia (in the absence of the person concerned)
   • 2009 February 12, Piotr Rola, “Kiedy sąd może wydać wyrok zaoczny?”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2022-08-04:

     Zgodnie z art. 339 (i następne) kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny.

     According to Article 339 (and those following) in the code of civil law proceedings, if someone sued hasn't appeared at the session designated for the trial or, despite appearing, doesn't take part in the trial, the court will deliver a verdict in absentia.

2. (education, of a class) extramural (made up mostly of independent study)
3. (education, of a student) extramural (taking such a class)

Declension

Declension of zaoczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zaoczny		zaoczna	zaoczne	zaoczni	zaoczne
genitive	zaocznego		zaocznej	zaocznego	zaocznych
dative	zaocznemu		zaocznej	zaocznemu	zaocznym
accusative	zaocznego	zaoczny	zaoczną	zaoczne	zaocznych	zaoczne
instrumental	zaocznym		zaoczną	zaocznym	zaocznymi
locative	zaocznym		zaocznej	zaocznym	zaocznych

Further reading

• zaoczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaoczny in Polish dictionaries at PWN