zaniechać

Polish

Etymology

From za- +‎ niechać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɲɛ.xat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: za‧nie‧chać

Verb

zaniechać pf

1. (transitive) to cease, to stop, to give up [with genitive]

Conjugation

Conjugation of zaniechać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaniechać
future tense	1st	zaniecham			zaniechamy
	2nd	zaniechasz			zaniechacie
	3rd	zaniecha			zaniechają
	impersonal	zaniecha się
past tense	1st	zaniechałem, -(e)m zaniechał	zaniechałam, -(e)m zaniechała	zaniechałom, -(e)m zaniechało	zaniechaliśmy, -(e)śmy zaniechali	zaniechałyśmy, -(e)śmy zaniechały
	2nd	zaniechałeś, -(e)ś zaniechał	zaniechałaś, -(e)ś zaniechała	zaniechałoś, -(e)ś zaniechało	zaniechaliście, -(e)ście zaniechali	zaniechałyście, -(e)ście zaniechały
	3rd	zaniechał	zaniechała	zaniechało	zaniechali	zaniechały
	impersonal	zaniechano
conditional	1st	zaniechałbym, bym zaniechał	zaniechałabym, bym zaniechała	zaniechałobym, bym zaniechało	zaniechalibyśmy, byśmy zaniechali	zaniechałybyśmy, byśmy zaniechały
	2nd	zaniechałbyś, byś zaniechał	zaniechałabyś, byś zaniechała	zaniechałobyś, byś zaniechało	zaniechalibyście, byście zaniechali	zaniechałybyście, byście zaniechały
	3rd	zaniechałby, by zaniechał	zaniechałaby, by zaniechała	zaniechałoby, by zaniechało	zaniechaliby, by zaniechali	zaniechałyby, by zaniechały
	impersonal	zaniechano by
imperative	1st	niech zaniecham			zaniechajmy
	2nd	zaniechaj			zaniechajcie
	3rd	niech zaniecha			niech zaniechają
passive adjectival participle		zaniechany	zaniechana	zaniechane	zaniechani	zaniechane
anterior adverbial participle		zaniechawszy
verbal noun		zaniechanie

Further reading

• zaniechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaniechać in Polish dictionaries at PWN