zakuć

Polish

Etymology

From za- +‎ kuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.kut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -akut͡ɕ
• Syllabification: za‧kuć

Verb

zakuć pf (imperfective zakuwać)

1. (transitive) to handcuff, to manacle
2. (transitive, colloquial, education) to cram, to study, to swot up on
3. (reflexive with się) to handcuff oneself, to manacle oneself

Conjugation

Conjugation of zakuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zakuć
future tense	1st	zakuję			zakujemy
	2nd	zakujesz			zakujecie
	3rd	zakuje			zakują
	impersonal	zakuje się
past tense	1st	zakułem, -(e)m zakuł	zakułam, -(e)m zakuła	zakułom, -(e)m zakuło	zakuliśmy, -(e)śmy zakuli	zakułyśmy, -(e)śmy zakuły
	2nd	zakułeś, -(e)ś zakuł	zakułaś, -(e)ś zakuła	zakułoś, -(e)ś zakuło	zakuliście, -(e)ście zakuli	zakułyście, -(e)ście zakuły
	3rd	zakuł	zakuła	zakuło	zakuli	zakuły
	impersonal	zakuto
conditional	1st	zakułbym, bym zakuł	zakułabym, bym zakuła	zakułobym, bym zakuło	zakulibyśmy, byśmy zakuli	zakułybyśmy, byśmy zakuły
	2nd	zakułbyś, byś zakuł	zakułabyś, byś zakuła	zakułobyś, byś zakuło	zakulibyście, byście zakuli	zakułybyście, byście zakuły
	3rd	zakułby, by zakuł	zakułaby, by zakuła	zakułoby, by zakuło	zakuliby, by zakuli	zakułyby, by zakuły
	impersonal	zakuto by
imperative	1st	niech zakuję			zakujmy
	2nd	zakuj			zakujcie
	3rd	niech zakuje			niech zakują
passive adjectival participle		zakuty	zakuta	zakute	zakuci	zakute
anterior adverbial participle		zakuwszy
verbal noun		zakucie

Further reading

• zakuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakuć in Polish dictionaries at PWN