zakluczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ kluczyć. Calque of German zuschliessen. Compare Serbo-Croatian zaključati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈklu.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: za‧klu‧czyć

Verb

[edit]

zakluczyć pf

  1. (transitive, Poznań, Vilnius) to lock
    Synonym: zamknąć na klucz
    Antonym: odkluczyć

Conjugation

[edit]
Conjugation of zakluczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakluczyć
future tense 1st zakluczę zakluczymy
2nd zakluczysz zakluczycie
3rd zakluczy zakluczą
impersonal zakluczy się
past tense 1st zakluczyłem,
-(e)m zakluczył
zakluczyłam,
-(e)m zakluczyła
zakluczyłom,
-(e)m zakluczyło
zakluczyliśmy,
-(e)śmy zakluczyli
zakluczyłyśmy,
-(e)śmy zakluczyły
2nd zakluczyłeś,
-(e)ś zakluczył
zakluczyłaś,
-(e)ś zakluczyła
zakluczyłoś,
-(e)ś zakluczyło
zakluczyliście,
-(e)ście zakluczyli
zakluczyłyście,
-(e)ście zakluczyły
3rd zakluczył zakluczyła zakluczyło zakluczyli zakluczyły
impersonal zakluczono
conditional 1st zakluczyłbym,
bym zakluczył
zakluczyłabym,
bym zakluczyła
zakluczyłobym,
bym zakluczyło
zakluczylibyśmy,
byśmy zakluczyli
zakluczyłybyśmy,
byśmy zakluczyły
2nd zakluczyłbyś,
byś zakluczył
zakluczyłabyś,
byś zakluczyła
zakluczyłobyś,
byś zakluczyło
zakluczylibyście,
byście zakluczyli
zakluczyłybyście,
byście zakluczyły
3rd zakluczyłby,
by zakluczył
zakluczyłaby,
by zakluczyła
zakluczyłoby,
by zakluczyło
zakluczyliby,
by zakluczyli
zakluczyłyby,
by zakluczyły
impersonal zakluczono by
imperative 1st niech zakluczę zakluczmy
2nd zaklucz zakluczcie
3rd niech zakluczy niech zakluczą
passive adjectival participle zakluczony zakluczona zakluczone zakluczeni zakluczone
anterior adverbial participle zakluczywszy
verbal noun zakluczenie

Further reading

[edit]