odkluczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ kluczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈklu.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: od‧klu‧czyć

Verb

odkluczyć pf

1. (transitive, Poznań) to unlock

   Antonyms: zakluczyć, zamknąć na klucz

Conjugation

Conjugation of zakluczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zakluczyć
future tense	1st	zakluczę			zakluczymy
	2nd	zakluczysz			zakluczycie
	3rd	zakluczy			zakluczą
	impersonal	zakluczy się
past tense	1st	zakluczyłem, -(e)m zakluczył	zakluczyłam, -(e)m zakluczyła	zakluczyłom, -(e)m zakluczyło	zakluczyliśmy, -(e)śmy zakluczyli	zakluczyłyśmy, -(e)śmy zakluczyły
	2nd	zakluczyłeś, -(e)ś zakluczył	zakluczyłaś, -(e)ś zakluczyła	zakluczyłoś, -(e)ś zakluczyło	zakluczyliście, -(e)ście zakluczyli	zakluczyłyście, -(e)ście zakluczyły
	3rd	zakluczył	zakluczyła	zakluczyło	zakluczyli	zakluczyły
	impersonal	zakluczono
conditional	1st	zakluczyłbym, bym zakluczył	zakluczyłabym, bym zakluczyła	zakluczyłobym, bym zakluczyło	zakluczylibyśmy, byśmy zakluczyli	zakluczyłybyśmy, byśmy zakluczyły
	2nd	zakluczyłbyś, byś zakluczył	zakluczyłabyś, byś zakluczyła	zakluczyłobyś, byś zakluczyło	zakluczylibyście, byście zakluczyli	zakluczyłybyście, byście zakluczyły
	3rd	zakluczyłby, by zakluczył	zakluczyłaby, by zakluczyła	zakluczyłoby, by zakluczyło	zakluczyliby, by zakluczyli	zakluczyłyby, by zakluczyły
	impersonal	zakluczono by
imperative	1st	niech zakluczę			zakluczmy
	2nd	zaklucz			zakluczcie
	3rd	niech zakluczy			niech zakluczą
passive adjectival participle		zakluczony	zakluczona	zakluczone	zakluczeni	zakluczone
anterior adverbial participle		zakluczywszy
verbal noun		zakluczenie

Further reading

• odkluczyć in Polish dictionaries at PWN