zaklinacz

Polish

Etymology

From zaklinać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈkli.nat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inat͡ʂ
• Syllabification: za‧kli‧nacz

Noun

zaklinacz m pers

1. (occult) charmer (enchanter or magician)

Declension

Declension of zaklinacz

	singular	plural
nominative	zaklinacz	zaklinacze
genitive	zaklinacza	zaklinaczy
dative	zaklinaczowi	zaklinaczom
accusative	zaklinacza	zaklinaczy
instrumental	zaklinaczem	zaklinaczami
locative	zaklinaczu	zaklinaczach
vocative	zaklinaczu	zaklinacze

Derived terms

noun

• zaklinacz węży

 

Related terms

noun

• zaklęcie

 

verbs

• zakląć
• zaklinać

 

Further reading

• zaklinacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaklinacz in Polish dictionaries at PWN