zakłócenie

Polish

Etymology

From zakłócić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.kwuˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧kłó‧ce‧nie

Noun

zakłócenie n (related adjective zakłóceniowy)

1. (uncountable) verbal noun of zakłócić
2. (countable) interference, disturbance, disruption, glitch

   Hypernym: nieprawidłowość

3. (countable, electrical engineering) fault, fault current (any abnormal electric current)

Declension

Declension of zakłócenie

	singular	plural
nominative	zakłócenie	zakłócenia
genitive	zakłócenia	zakłóceń
dative	zakłóceniu	zakłóceniom
accusative	zakłócenie	zakłócenia
instrumental	zakłóceniem	zakłóceniami
locative	zakłóceniu	zakłóceniach
vocative	zakłócenie	zakłócenia

Related terms

verbs

• zakłócać impf
• zakłócić pf

 

Further reading

• zakłócenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakłócenie in Polish dictionaries at PWN