zadumać

Polish

Etymology

From za- +‎ dumać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈdu.mat͡ɕ/
• Rhymes: -umat͡ɕ
• Syllabification: za‧du‧mać

Verb

zadumać pf

1. (reflexive with się) to muse, to daydream, to be lost in thought

Conjugation

Conjugation of zadumać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zadumać
future tense	1st	zadumam			zadumamy
	2nd	zadumasz			zadumacie
	3rd	zaduma			zadumają
	impersonal	zaduma się
past tense	1st	zadumałem, -(e)m zadumał	zadumałam, -(e)m zadumała	zadumałom, -(e)m zadumało	zadumaliśmy, -(e)śmy zadumali	zadumałyśmy, -(e)śmy zadumały
	2nd	zadumałeś, -(e)ś zadumał	zadumałaś, -(e)ś zadumała	zadumałoś, -(e)ś zadumało	zadumaliście, -(e)ście zadumali	zadumałyście, -(e)ście zadumały
	3rd	zadumał	zadumała	zadumało	zadumali	zadumały
	impersonal	zadumano
conditional	1st	zadumałbym, bym zadumał	zadumałabym, bym zadumała	zadumałobym, bym zadumało	zadumalibyśmy, byśmy zadumali	zadumałybyśmy, byśmy zadumały
	2nd	zadumałbyś, byś zadumał	zadumałabyś, byś zadumała	zadumałobyś, byś zadumało	zadumalibyście, byście zadumali	zadumałybyście, byście zadumały
	3rd	zadumałby, by zadumał	zadumałaby, by zadumała	zadumałoby, by zadumało	zadumaliby, by zadumali	zadumałyby, by zadumały
	impersonal	zadumano by
imperative	1st	niech zadumam			zadumajmy
	2nd	zadumaj			zadumajcie
	3rd	niech zaduma			niech zadumają
passive adjectival participle		zadumany	zadumana	zadumane	zadumani	zadumane
anterior adverbial participle		zadumawszy
verbal noun		zadumanie

Further reading

• zadumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zadumać in Polish dictionaries at PWN