zadrać

Old Polish

Etymology

From za- +‎ drać. First attested in c. 1455.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zadrat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zadrat͡ɕ/

Verb

zadrać pf

1. (hapax) to wear out, to be destroyed
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 29, 5:

     Nye zadrali sø syø rvcha wasze

     [Nie zadrały są się rucha wasze]

Derived terms

nouns

• zadra

 

References

• S. Urbańczyk, editor (1995), “zadrać”, in Słownik staropolski‎^[2] (in Polish), volume 11, Kraków: Polish Academy of Sciences Instytut Języka Polskiego, page 66
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zadrać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN