zabloudit

Czech

Etymology

From za- +‎ bloudit.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈzablou̯ɟɪt]

Verb

zabloudit pf (imperfective bloudit)

1. to get lost, to lose one's way

   Jednoho dne na cestě domů zabloudily. ― One day, they got lost on their way home.

Conjugation

Conjugation of zabloudit

infinitive zabloudit, zablouditi active adjective zabloudivší verbal noun zablouzení passive adjective — present forms indicative imperative singular plural singular plural 1st person zabloudím zabloudíme — zabluďme, zablouděme 2nd person zabloudíš zabloudíte zabluď, zabloudi zabluďte, zablouděte 3rd person zabloudí zabloudí — — The verb zabloudit does not have present tense and the present forms are used to express future only. participles past participles passive participles singular plural singular plural masculine animate zabloudil zabloudili — — masculine inanimate zabloudily — feminine zabloudila — neuter zabloudilo zabloudila — — transgressives present past masculine singular — zabloudiv feminine + neuter singular — zabloudivši plural — zabloudivše

Related terms

• zabloudění n

Further reading

• “zablouditi”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “zablouditi”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “zabloudit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025