zażyć

Polish

From za- +‎ żyć.

zażyć pf (imperfective zażywać)

(transitive) to take (to consume a substance)
(transitive) to enjoy (to be satisfied or receive pleasure) [with genitive ‘what’]
(transitive, colloquial) to indulge
(transitive, Przemyśl) Synonym of doznać
Niemałą turbacyji zażyła. ― She experienced a considerable trouble.

Conjugation of zażyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zażyć
future tense	1^st	zażyję			zażyjemy
	2^nd	zażyjesz			zażyjecie
	3^rd	zażyje			zażyją
	impersonal	zażyje się
past tense	1^st	zażyłem, -(e)m zażył	zażyłam, -(e)m zażyła	zażyłom, -(e)m zażyło	zażyliśmy, -(e)śmy zażyli	zażyłyśmy, -(e)śmy zażyły
	2^nd	zażyłeś, -(e)ś zażył	zażyłaś, -(e)ś zażyła	zażyłoś, -(e)ś zażyło	zażyliście, -(e)ście zażyli	zażyłyście, -(e)ście zażyły
	3^rd	zażył	zażyła	zażyło	zażyli	zażyły
	impersonal	zażyto
conditional	1^st	zażyłbym, bym zażył	zażyłabym, bym zażyła	zażyłobym, bym zażyło	zażylibyśmy, byśmy zażyli	zażyłybyśmy, byśmy zażyły
	2^nd	zażyłbyś, byś zażył	zażyłabyś, byś zażyła	zażyłobyś, byś zażyło	zażylibyście, byście zażyli	zażyłybyście, byście zażyły
	3^rd	zażyłby, by zażył	zażyłaby, by zażyła	zażyłoby, by zażyło	zażyliby, by zażyli	zażyłyby, by zażyły
	impersonal	zażyto by
imperative	1^st	niech zażyję			zażyjmy
	2^nd	zażyj			zażyjcie
	3^rd	niech zażyje			niech zażyją
passive adjectival participle		zażyty	zażyta	zażyte	zażyci	zażyte
anterior adverbial participle		zażywszy
verbal noun		zażycie