From za- + żyć.
zażyć pf (imperfective zażywać)
- (transitive) to take (to consume a substance)
- (transitive) to enjoy (to be satisfied or receive pleasure) [with genitive ‘what’]
- (transitive, colloquial) to indulge
Conjugation of zażyć pf
|
zażyć
|
zażyję
|
zażyjemy
|
zażyjesz
|
zażyjecie
|
zażyje
|
zażyją
|
zażyje się
|
zażyłem, -(e)m zażył
|
zażyłam, -(e)m zażyła
|
zażyłom, -(e)m zażyło
|
zażyliśmy, -(e)śmy zażyli
|
zażyłyśmy, -(e)śmy zażyły
|
zażyłeś, -(e)ś zażył
|
zażyłaś, -(e)ś zażyła
|
zażyłoś, -(e)ś zażyło
|
zażyliście, -(e)ście zażyli
|
zażyłyście, -(e)ście zażyły
|
zażył
|
zażyła
|
zażyło
|
zażyli
|
zażyły
|
zażyto
|
zażyłbym, bym zażył
|
zażyłabym, bym zażyła
|
zażyłobym, bym zażyło
|
zażylibyśmy, byśmy zażyli
|
zażyłybyśmy, byśmy zażyły
|
zażyłbyś, byś zażył
|
zażyłabyś, byś zażyła
|
zażyłobyś, byś zażyło
|
zażylibyście, byście zażyli
|
zażyłybyście, byście zażyły
|
zażyłby, by zażył
|
zażyłaby, by zażyła
|
zażyłoby, by zażyło
|
zażyliby, by zażyli
|
zażyłyby, by zażyły
|
zażyto by
|
niech zażyję
|
zażyjmy
|
zażyj
|
zażyjcie
|
niech zażyje
|
niech zażyją
|
zażyty
|
zażyta
|
zażyte
|
zażyci
|
zażyte
|
zażywszy
|
zażycie
|
- zażyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zażyć in Polish dictionaries at PWN