zaćmienie

Polish

zaćmienie

Etymology

Inherited from Old Polish zaćmienie. By surface analysis, zaćmić +‎ -enie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /zaˈt͡ɕmjɛ.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /zat͡ɕˈmjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧ćmie‧nie

Noun

zaćmienie n (related adjective zaćmieniowy or (Middle Polish) zaćmienny)

1. (uncountable) verbal noun of zaćmić
2. (countable, astronomy) eclipse (alignment of astronomical objects whereby one object comes between the observer (or notional observer) and another object, thus obscuring the latter)

Declension

Declension of zaćmienie

	singular	plural
nominative	zaćmienie	zaćmienia
genitive	zaćmienia	zaćmień
dative	zaćmieniu	zaćmieniom
accusative	zaćmienie	zaćmienia
instrumental	zaćmieniem	zaćmieniami
locative	zaćmieniu	zaćmieniach
vocative	zaćmienie	zaćmienia

Derived terms

(nouns):

• zaćmienie Księżyca
• zaćmienie Słońca

Related terms

(nouns):

• zaćma

(verbs):

• zaćmieć pf
• zaćmiewać impf, zaćmić pf

Further reading

• zaćmienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaćmienie in Polish dictionaries at PWN
• zaćmienie in PWN's encyclopedia
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ZAĆMIENIE”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]