yetişkin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From yet- +‎ -iş +‎ -kin.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

yetişkin (not comparable)

  1. adult, grown

Declension

[edit]

Noun

[edit]

yetişkin (definite accusative yetişkini, plural yetişkinler)

  1. adult

Declension

[edit]
Inflection
Nominative yetişkin
Definite accusative yetişkini
Singular Plural
Nominative yetişkin yetişkinler
Definite accusative yetişkini yetişkinleri
Dative yetişkine yetişkinlere
Locative yetişkinde yetişkinlerde
Ablative yetişkinden yetişkinlerden
Genitive yetişkinin yetişkinlerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yetişkinim yetişkinlerim
2nd singular yetişkinsin yetişkinlersin
3rd singular yetişkin
yetişkindir
yetişkinler
yetişkinlerdir
1st plural yetişkiniz yetişkinleriz
2nd plural yetişkinsiniz yetişkinlersiniz
3rd plural yetişkinler yetişkinlerdir

Further reading

[edit]
  • yetişkin”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu