wznowić

Polish

Etymology

From wz- +‎ nowy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvznɔ.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: wzno‧wić

Verb

wznowić pf (imperfective wznawiać)

1. (transitive) to recommence, to reissue, to restart, to resume
2. (reflexive with się) to be reissued

Conjugation

Conjugation of wznowić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wznowić
future tense	1st	wznowię			wznowimy
	2nd	wznowisz			wznowicie
	3rd	wznowi			wznowią
	impersonal	wznowi się
past tense	1st	wznowiłem, -(e)m wznowił	wznowiłam, -(e)m wznowiła	wznowiłom, -(e)m wznowiło	wznowiliśmy, -(e)śmy wznowili	wznowiłyśmy, -(e)śmy wznowiły
	2nd	wznowiłeś, -(e)ś wznowił	wznowiłaś, -(e)ś wznowiła	wznowiłoś, -(e)ś wznowiło	wznowiliście, -(e)ście wznowili	wznowiłyście, -(e)ście wznowiły
	3rd	wznowił	wznowiła	wznowiło	wznowili	wznowiły
	impersonal	wznowiono
conditional	1st	wznowiłbym, bym wznowił	wznowiłabym, bym wznowiła	wznowiłobym, bym wznowiło	wznowilibyśmy, byśmy wznowili	wznowiłybyśmy, byśmy wznowiły
	2nd	wznowiłbyś, byś wznowił	wznowiłabyś, byś wznowiła	wznowiłobyś, byś wznowiło	wznowilibyście, byście wznowili	wznowiłybyście, byście wznowiły
	3rd	wznowiłby, by wznowił	wznowiłaby, by wznowiła	wznowiłoby, by wznowiło	wznowiliby, by wznowili	wznowiłyby, by wznowiły
	impersonal	wznowiono by
imperative	1st	niech wznowię			wznówmy
	2nd	wznów			wznówcie
	3rd	niech wznowi			niech wznowią
passive adjectival participle		wznowiony	wznowiona	wznowione	wznowieni	wznowione
anterior adverbial participle		wznowiwszy
verbal noun		wznowienie

Further reading

• wznowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wznowić in Polish dictionaries at PWN