wyzwolić

Polish

From wy- +‎ Old Polish zwolić. Analyzable as wy- +‎ z- +‎ wola +‎ -ić.

wyzwolić pf (imperfective wyzwalać)

Conjugation of wyzwolić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyzwolić
future tense	1^st	wyzwolę			wyzwolimy
	2^nd	wyzwolisz			wyzwolicie
	3^rd	wyzwoli			wyzwolą
	impersonal	wyzwoli się
past tense	1^st	wyzwoliłem, -(e)m wyzwolił	wyzwoliłam, -(e)m wyzwoliła	wyzwoliłom, -(e)m wyzwoliło	wyzwoliliśmy, -(e)śmy wyzwolili	wyzwoliłyśmy, -(e)śmy wyzwoliły
	2^nd	wyzwoliłeś, -(e)ś wyzwolił	wyzwoliłaś, -(e)ś wyzwoliła	wyzwoliłoś, -(e)ś wyzwoliło	wyzwoliliście, -(e)ście wyzwolili	wyzwoliłyście, -(e)ście wyzwoliły
	3^rd	wyzwolił	wyzwoliła	wyzwoliło	wyzwolili	wyzwoliły
	impersonal	wyzwolono
conditional	1^st	wyzwoliłbym, bym wyzwolił	wyzwoliłabym, bym wyzwoliła	wyzwoliłobym, bym wyzwoliło	wyzwolilibyśmy, byśmy wyzwolili	wyzwoliłybyśmy, byśmy wyzwoliły
	2^nd	wyzwoliłbyś, byś wyzwolił	wyzwoliłabyś, byś wyzwoliła	wyzwoliłobyś, byś wyzwoliło	wyzwolilibyście, byście wyzwolili	wyzwoliłybyście, byście wyzwoliły
	3^rd	wyzwoliłby, by wyzwolił	wyzwoliłaby, by wyzwoliła	wyzwoliłoby, by wyzwoliło	wyzwoliliby, by wyzwolili	wyzwoliłyby, by wyzwoliły
	impersonal	wyzwolono by
imperative	1^st	niech wyzwolę			wyzwólmy
	2^nd	wyzwól			wyzwólcie
	3^rd	niech wyzwoli			niech wyzwolą
passive adjectival participle		wyzwolony	wyzwolona	wyzwolone	wyzwoleni	wyzwolone
anterior adverbial participle		wyzwoliwszy
verbal noun		wyzwolenie